بررسی عوامل تنش زا در لیبر و اطاق زایمان بر دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

پیش زمینه و هدف: آموزش بالینی بخش اساسی و مهم آموزش در علوم پزشکی است و دانشجویان در حین تحصیل با تنش های زیادی مواجه می شوند. هدف از این مطالعه بررسی عوامل تنش زا در آموزش بالینی خصوصاً در لیبر و اطاق زایمان بر دانشجویان مامایی واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی–تحلیلی 253 دانشجوی ترم 5 الی 8 مامایی که تجربه گذراندن یک واحد کارآموزی بارداری و زایمان داشتند در سال 1393 بر اساس پرسشنامه ای مشتمل بر دو قسمت، مشخصات فردی و 48 سؤال مرتبط با عوامل تنش زا در 6 حیطه بالینی بررسی شدند. عوامل تنش زا بر اساس مقیاس رتبه ای لیکرت بررسی شدند. جهت تجزیه وتحلیل متغیرها از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: در مقایسه میانگین نمره تنش در 6 حیطه موردبررسی ارتباطات بین فردی 14، برنامه ریزی آموزشی 21، محیط آموزش 11، اقدامات بالینی 29، احساسات ناخوشایند 32 و تجارب تحقیرآمیز 19، بیشترین میزان تنش در حیطه احساسات ناخوشایند بود و در این حیطه نیز بیشترین عامل تنش، ترس از انتقال بیماری های واگیردار. بین میزان تنش درترم 5 و ترم 8 اختلاف آماری معنی دار بود و میزان تنش در ترم 5 بیشتر بود p<0/001؛ و همچنین میزان تنش در افراد متأهل کمتر از مجردها بود p<0/036. بحث و نتیجه گیری: ازجمله اقداماتی که جهت کاهش تنش می توان انجام داد، رفع عوامل محیطی تنش زایی که قابل اصلاح هستند، آموزش مؤثر به دانشجو برای مدیریت تنش و ارتقای مهارت مربیان در جهت کاهش تنش با برگزاری کارگاه های آموزش ضمن خدمت و تشکیل کمیته می باشد.